Hoe ga je respectvol om met de dood? Een grote uitdaging als je over iemand die gestorven is een documentaire gaat maken. Helemaal als er op zijn levensstijl kritiek is geweest. Meer lezen →
Pagina 2 van 4
Ieder mens heeft een mening. Filmmakers gebruiken films om hun mening te uiten. Wat mij betreft het liefst door wat ze filmen, en hoe ze het filmen en monteren. Maar er is ook een andere manier. Helemaal bij documentaires. Meer lezen →
Het genre documentaire heeft vele vormen. Ligt de nadruk op de objectieve of subjectieve waarheid? Hoe wordt deze waarheid vertelt en in beeld gebracht? Langzaam begin ik te ontdekken welke vormen ik het fijnst vind. Meer lezen →
Elk beginnend medium moet experimenteren voordat het zich volwassen kan noemen. Zo ging het met tekenen, schrijven, fotograferen en ook filmen. Net als het medium, moeten makers zelf ook deze fase doorlopen. Dat kan bijzondere films opleveren. Meer lezen →
Er is best veel tijd verstreken sinds mijn vorige 2Doc. Per definitie zijn deze documentaires wat taaier: ze focussen meer op maatschappelijk belang dan de publieksdocu’s op Netflix. Meer lezen →
Films kunnen verbazingwekkend dichtbij komen, zonder dat je het verwachtte. Ze raken je, overspoelen je, nog voor je er klaar voor was. Je komt vast te zitten in een achtbaan van emoties, waar je niet uit kan springen. Zelfs wanneer je het wel aan zag komen, komt het nog bikkelhard aan. Meer lezen →
Een weekje geleden was ik te vinden in Utrecht, in de bioscoopzalen van de Louis Hartlooper Complex. De CampusDoc is een internationale filmfestival van korte documentaires, gemaakt door studenten. De kwaliteit van de films liet wel wat te wensen over. Meer lezen →
Hoe vernieuwend kun je zijn met een documentaire? Mensen zijn gewoontedieren; filmmakers ook. Docu’s volgen stijlpatronen die de afgelopen eeuw al miljoenen keren voorbij kwamen. Volg de persoon, stel ze in een kleine kamer vragen, knip dat langs archiefmateriaal. Meer lezen →
Hoe jij je gaat voelen over een film, zegt meer over jezelf dan over de film. Dat is wel een van de redenen dat het medium zo prachtig is. Iedereen kijkt exact hetzelfde en beleeft toch net wat anders.
Bepaalde films zijn ‘gemakkelijker’ dan anderen. In het documentairegenre slaat dat vaak op de inhoud. Voorkennis die je nodig hebt, waar de film geen tijd voor neemt om het uit te leggen. Ook de vorm kan vervreemd aanvoelen. Dat laatste heeft toch wel een geldige reden nodig? Meer lezen →