Films kunnen verbazingwekkend dichtbij komen, zonder dat je het verwachtte. Ze raken je, overspoelen je, nog voor je er klaar voor was. Je komt vast te zitten in een achtbaan van emoties, waar je niet uit kan springen. Zelfs wanneer je het wel aan zag komen, komt het nog bikkelhard aan. Meer lezen →
Tag: docukijker (pagina 2 van 3)
Hoe vernieuwend kun je zijn met een documentaire? Mensen zijn gewoontedieren; filmmakers ook. Docu’s volgen stijlpatronen die de afgelopen eeuw al miljoenen keren voorbij kwamen. Volg de persoon, stel ze in een kleine kamer vragen, knip dat langs archiefmateriaal. Meer lezen →
Hoe jij je gaat voelen over een film, zegt meer over jezelf dan over de film. Dat is wel een van de redenen dat het medium zo prachtig is. Iedereen kijkt exact hetzelfde en beleeft toch net wat anders.
Bepaalde films zijn ‘gemakkelijker’ dan anderen. In het documentairegenre slaat dat vaak op de inhoud. Voorkennis die je nodig hebt, waar de film geen tijd voor neemt om het uit te leggen. Ook de vorm kan vervreemd aanvoelen. Dat laatste heeft toch wel een geldige reden nodig? Meer lezen →
De natuurdocumentaire is een prachtig en tegelijkertijd beperkend genre. De mooiste plekken op de wereld film en monteer je fantastisch (zoals Planet Earth). Daar houdt het alleen op. Het blijft afstandelijk. Hoe maak je zoiets menselijker? Meer lezen →
Als filmfan en specifieker Star Wars-fan kan het mij niet kort genoeg duren voor er een nieuwe film uitkomt. Deze maand is het gelukkig weer zover: Solo: A Star Wars Story gaat hopelijk weer tof worden. Nu is het 4 mei, Star Wars-dag. Wat is een beter moment om een Star Wars-documentaire te kijken? Meer lezen →
Er zijn twee manieren om naar het medium documentaire te kijken. Vanuit een journalistieke bril staat het informeren van burgers vooral centraal. Vanuit een kunstbril moet het iets unieks toevoegen aan de wereld. Toch staat één ding bij een documentaire centraal: het maatschappelijk belang. Meer lezen →
Een mensenleven is bijzonder kort, zeker in vergelijking met het leven van onze planeet. Voor een persoon zoals jij en ik is duizenden, zo niet miljoenen jaren onvoorstelbaar lang. Wij takelen vanaf ons vijftigste jaar al langzaam af, tot we spektakelloos sterven. Meer lezen →
Het is makkelijk om films te laten komen en gaan. Je kijkt ze een keer, je vergeet bijna compleet dat ze bestaan en daarna ga je weer verder met je leven. Bij een speelfilm is dat hooguit vergelijkbaar met per ongeluk spugen in het gezicht van de makers, die er jaren van hun leven aan hebben gewerkt. Meer lezen →
Na het jaloers kijken naar een dure, Oscar-winnende Netflix documentaire vergeet je bijna dat niet alle films zo goed zijn of hoeven te zijn. Docu’s hebben nog, meer dan een gewone speelfilm, die kracht en het doel om mensen in beweging te zetten en de wereld te verbeteren. Zelfs als het geen perfecte film oplevert. Meer lezen →